..................
ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺷﺐ ﺑﯿﺪﺍﺭﯾﻢ... ﻣﺜﻞ ﺗﻮ... ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ
ﮐﻨﻢ
ﭼﻮﻥ ﺑﺎ ﺧﯿﺎﻟﺖ ﺭﺍﺣﺘﻢ ... ﺧﻮﺍﺏ ﺭﺍﺣﺖ ﻣﯽ
ﮐﻨﻢ
ﺁﻏﺎﺯ ﻫﺮﺭﻭﺯ ﻣﺮﺍ... ﺭﻭﯾﺎﯼ ﺗﻮ ﺟﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ
ﺷﺐ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ... ﺑﺎ ﻣﺎﻩ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ
ﮐﻨﻢ
ﮔﻮﯾﯽ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ... ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ
ﻧﯿﺴﺖ
ﺗﻮ ﺟﺎﻥ ﻧﺎﻗﺎﺑﻞ ﺑﺨﻮﺍﻩ... ﻓﻮﺭﯼ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻣﯽ
ﮐﻨﻢ
ﺟﺎﺩﻭﯼ ﻫﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﻮ... ﺗﺎ ﻋﻤﻖ ﺟﺎﻧﻢ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ
ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﻮ ﻫﻢ ...ﮔﺎﻫﯽ ﺣﺴﺎﺩﺕ ﻣﯽ
ﮐﻨﻢ
ﻫﺮﭼﻪ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﺎﻝ ﺗﻮ... ﺩﺍﺭ ﻭ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻣﺎﻝ ﺗﻮ
ﺑﺎ ﻫﺮﭼﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﻏﻤﺖ... ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺧﻠﻮﺕ
ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ﮔﻔﺘﯽ ﺑﻤﺎﻧﻢ ﻣﻨﺘﻈﺮ... ﺳﺨﺖ ﺍﺳﺖ... ﺍﻣﺎ
ﻧﺎﺯﻧﯿﻦ
ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﮑﻢ ﺗﻮ... ﺩﺍﺭﻡ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ﺩﺍﺭﯼ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻣﺮﺍ ...ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﻏﺎﺭﺕ ﻣﯽ
ﮐﻨﯽ
ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺷﺐ ﺑﯿﺪﺍﺭﯾﻢ... ﻣﺜﻞ ﺗﻮ... ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ
ﮐﻨﻢ

اﻣﺸﺐ...........
ﺍﯾﻦ ﻣﺜﻨﻮﯼ ﺣﺪﯾﺚ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﺑﺸﻨﻮ ﮐﻪ ﺳﻮﮒ ﻧﺎﻣﻪ ﻭﯾﺮﺍﻧﯽ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﺍﻣﺸﺐ ﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺷﺎﻡ ﻏﺮﯾﺒﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ
ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﯾﻤﻦ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﺟﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ
ﮔﻔﺘﯽ ﻏﺰﻝ ﺑﮕﻮ ، ﻏﺰﻟﻢ٬ ﺷﻮﺭ ﺣﺎﻝ ﻣُﺮﺩ ،
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺣﺲ ﺷﻌﺮ ﻓﻨﺎ ﺷﺪ، ﺧﯿﺎﻝ ﻣُﺮﺩ
ﮔﻔﺘﻢ ﻣﺮﻭ ﮐﻪ ﺗﯿﺮﻩ ﺷﻮﺩ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯿﻢ
ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻨﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺳﯿﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﺸﺎﻧﯽ ﺍﻡ
ﮔﻔﺘﯽ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﺠﺎﻝ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﺪ
ﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﺑﺎﺯ ﻓﺮﺻﺖ ﺩﯾﺪﻥ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﺪ
ﻭﻗﺘﯽ ﻧﻘﺎﺏ، ﻣﺤﻮﺭ یک ﺭﻧﮓ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﺖ
ﻣﻌﯿﺎﺭ ﻣﻬﺮﻭﺭﺯﯾﻤﺎﻥ ﺳﻨﮓ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﺖ
ﺩﯾﮕﺮﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﻟﺨﻮﺷﯽ ﻭ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺯﯼ ﺍﺳﺖ
ﺍﺻﻼً ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺣﻤﻖ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﺭﺍﺿﯽ ﺍﺳﺖ
ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻧﯿﺴﺖ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﻗﺮﻥ ﺁﻫﻦ ﺍﺳﺖ
ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﻗﺒﺘﺶ، ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﺖ
ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻏﺮﯾﺒﺖ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﻡ
ﻓﻬﻤﯿﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺧﻮﺏ ﺗﻮ ﺭﺍ، ﺑﺪ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺍﻡ
ﺣﻖ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻏﻢ ﻏﺮﺑﺖ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﻡ
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ ،
ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺑﺘﺬﺍﻝ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﮐﺸﺎﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ
ﺭﻭﺡ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻣَﺴﻨﺪ ﭘﻮﭼﯽ ﻧﺸﺎﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ
ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﻘﺎﺏ ﺷﯿﺮ ﺑﻪ ﮐﻔﺘﺎﺭ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ
ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺭﺍ ﻫﺮﺁﺋﯿﻨﻪ ﺑﺮ ﺩﺍﺭ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ
ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ،ﮐَﺲ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ،
ﺣﺘﯽ ﻋﻘﺎﺏ ﺩﺭﺧﻮﺭ ﮐﺮﮐﺲ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﻬﻢ ﻣﺮﮒ ﺟﺰ ﺗﺎﺯﯾﺎﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﺣﻖ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ ، ﻣﺎﻧﺪﻧﻤﺎﻥ ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﻣﺎ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﻢ ﭼﻮﻥ ﺩﻟﻤﺎﻥ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺳﺖ،
ﻣﺎ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﻢ ﻫﺮ کی ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻣﺨﯿﺮ ﺍﺳﺖ
ﻣﺎ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﻢ ﮔﺮﭼﻪ ﺯ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ،
ﺑﺮ ﺟﺎﯼ ﺟﺎﯼ ﭘﯿﮑﺮﻣﺎﻥ ﺯﺧﻢ ﺧﻨﺠﺮ ﺍﺳﺖ
ﻣﺎ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﻢ ﻣﻘﺼﺪﻣﺎﻥ ﻧﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﺍﺳﺖ
ﻫﺮ ﺟﺎ ﺭﻭﯾﻢ ﺑﯽ ﺷﮏ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ
ﺍﺯ ﺳﺎﺩﮔﯿﺴﺖ ﮔﺮ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﮑﯿﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﻢ
ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﻪ ﮔﺮﮒ ﺑﺎ ﺳﮓ ﮔﻠﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﺳﺖ
ﻣﺎ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﻢ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺑﺎ ﺩﺭﺩ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺍﺳﺖ،
ﺩﺭ ﻋﺮﻑ ﻣﺎ ﻧﺸﺴﺘﻦیک ﻣﺮﺩ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺍﺳﺖ
ﺑﺮ ﺩﺭﺏ ﺁﻓﺘﺎﺏپی ﺑﺎﺩ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﻢ
ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﺪﻭﻥ ﺑﺎﻝ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﺍﺝ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﻢ
]

Sheyda khanome be marefat

">http://itina.epage.ir/images/itina/photoshop_pictures_13_www.blackwhite.persianblog.ir.jpg" border="0"/> ">http://img.pixdooni.com/users/reza/958/958-01-pixdooni.com.jpg" border="0"/> ">http://www.pixdooni.com/" border="0"/> ">http://www.parsafun.com/wp-content/upload/2011/07/pc45d48003e29c8341419403c568d026da_29961.jpg" border="0"/> ">http://www.parsafun.com/wp-content/upload/2011/07/pc42d37e310ce63b6566f56fed4d669b0a_29941.jpg" border="0"/> ">http://www.parsafun.com/wp-content/upload/2011/07/pcc70692c9b56b3b7aa5ef78818d261a05_29921.jpg" border="0"/> ">http://www.parsafun.com/wp-content/upload/2011/07/pce2e5f33a7c6d753ac6acb145dd8c67fb_29911.jpg" border="0"/> ">http://www.parsafun.com/wp-content/upload/2011/07/pc5aa2e43a6707a48ca76caec31c5c3a05_29871.jpg" border="0"/> ">http://www.parsafun.com/wp-content/upload/2011/07/pcd4e68d2bfd5659a3d8cdf61d54184346_29861.jpg" border="0"/> ">http://www.parsafun.com/wp-content/upload/2011/07/pcdf038a499a20b7529d97d59d366ecf87_29951.jpg" border="0"/> ">http://www.parsafun.com/wp-content/upload/2011/07/pcd92c9f642d3e72df088991506cbbf051_30001.jpg" border="0"/>

ﯾﮏ ﺷﺐﺧﻮﺏﺗﻮﺍﺳﻤﻮﻥ/ﯾﻪﺳﺘﺎﺭﻩ
ﭼﺸﻤﮏ ﺯﻧﻮﻥ/
ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ ﮐﻨﺎﺭﺗﻢ ﺗﺎ ﺍﺧﺮﺵ ﺗﺎ ﭘﺎﯼ
ﺟﻮﻥ/
ﺳﺘﺎﺭﻩﯼ ﻗﺸﻨﮕﯽﺑﻮﺩ/ﺍﺭﻭﻡﻭ ﻧﺎﺯﻣﻬﺮﺑﻮﻥ/
ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺷﺪ ﻋﺸﻖ ﻣﻨﻮ ﻣﻨﻢ
ﺷﺪﻡﻋﺎﺷﻖﺍﻭﻥ/ﺍﻣﺎﺯﯾﺎﺩﻃﻮﻝﻧﮑﺸﯿﺪ/
ﻋﺸﻖ ﻣﻨﻮﺳﺘﺎﺭﻩ ﺟﻮﻥ/
ﺍﺑﺮﯼﺍﻭﻣﺪﺳﺘﺎﺭﻩﺭﻭ/ﺩﺯﺩﯾﺪ ﻭﺑﺮﺩﻧﺎﻣﻬﺮﺑﻮﻥ/
ﺣﺎﻻ ﺷﺒﺎ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺍﻭﻥ/
ﺯﻝ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﺑﻪ ﺍﺳﻤﻮﻥ/ﺗﺎ ﯾﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﻧﮕﺎﻡ ﮐﻨﻪ/
ﺑﻬﻢ ﺑﮕﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺗﺎﭘﺎﯼ ﺟﻮﻥ

ﺍﻟﺒﺮﺕ ﻫﻮﺑﺎﺭﺩ:ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭ ﺯﯾﺎﺩ ﺟﺪﯼ ﻧﮕﯿﺮ،
ﭼﻮﻥ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻧﻤﯿﺮﯼ.
ﺷﻮ ﭘﻨﻬﺎﻭﺭ:ﻣﺎ ﻧﺪﺭﺗﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯾﻢ
ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﭘﯿﻮﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ
ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ.
ﺟﺮﺝ ﺑﺮﻧﺎﺭﺩﺷﺎﻭ:ﺁﻧﮑﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ
ﺩﻫﺪ ﻭ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
ﺩﮐﺘﺮ ﺷﺮﯾﻌﺘﯽ:ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺑﺮﺳﯿﻢ،ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ
ﻫﻤﺎﻥ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ.
ﺳﮑﺎﺭ ﻭﺍﯾﻠﺪ:ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺒﺨﺶ،
ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ.
ﺍﻧﺸﺘﯿﻦ" :ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ ﺭﻭﯼ ﺩﻭﭼﺮﺧﻪ
ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺩﺭ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺑﺎﺷﻢ ﻭ
ﺑﻪ ﺩﻭﭼﺮﺧﻪ ﺍﻡ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ".
ﺁﺭﺍﻡ ﺑﺎﺵ،ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻦ،ﺗﻔﮑﺮ ﮐﻦ،ﺳﭙﺲ
ﺁﺳﺘﯿﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺑﺰﻥ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍ
ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺷﺪﻩ
ﺍﺳﺖ.ﻧﻬﺞ ﺍﻟﺒﻼﻏﻪ
ﭼﻬﺎﺭ ﭼﻴﺰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻥ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﺍ
ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﺪ...
ﺳﻨﮓ...ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﻥ!
ﺣﺮﻑ...ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻦ!
ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ...ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻳﺎﻓﺘﻦ!
ﻭ ﺯﻣﺎﻥ...ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻦ!

ﯾﺎﺩﻣﻮﻥ ﺑﺎﺷﻪ:
ﻋﺸﻖ ﺭﻭ ﻣﻴﺸﻪ،ﻫﻢ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺎﻱ ﺧﺴﺘﻪ ﭘﺪﺭ ﺩﻳﺪ....
ﻫﻢ ﺗﻮﻱ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻣﺎﺩﺭ...
ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺎﯼ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻳﻪ ﻏﺮﻳﺒﻪ

ﺯﻟﻒ ﺭﺍﺗﺎﺏ ﻣﺪﻩ ﺗﺎ ﻧﺪﻫﯽ ﺑﺮﺑﺎﺩﻡ..ﻧﺎﺯ
ﺑﻨﯿﺎﺩﻣﮑﻦ ﺗﺎﻧﮑﻨﯽ ﺑﻨﯿﺎﺩﻡ..ﺭﺥ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺯﮐﻪ ﻓﺎﺭﻍ
ﮐﻨﯽ ﺍﺯﺑﺮﮒ ﮔﻠﻢ..ﻗﺪﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺯﮐﻪ ﺍﺯﺳﺮﻭ ﮐﻨﯽ
ﺍﺯﺍﺩﻡ..ﺷﻬﺮﻩ ﺷﻬﺮ ﻣﺸﻮﺗﺎﻧﻨﻬﻢ ﺳﺮﺩﺭﮐﻮﻩ..
ﺷﻮﺭﺷﯿﺮﯾﻦ ﻣﻨﻤﺎﺗﺎﻧﮑﻨﯽ ﻓﺮﻫﺎﺩﻡ..ﻣﯽ ﻣﺨﻮﺭ
ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﺗﺎ ﻧﺨﻮﺭﻡ ﺧﻮﻥ ﺟﮕﺮ..ﻏﻢ ﺍﻏﯿﺎﺭ
ﻣﺨﻮﺭ ﺗﺎ ﻧﮑﻨﯽ ﻧﺎﺷﺎﺩﻡ..ﺷﻤﻊ ﻫﺮﺟﻤﻊ
ﻣﺸﻮﻭﺭﻧﻪ ﺑﺴﻮﺯﯼ ﻣﺎﺭﺍ..ﯾﺎﺩﻫﺮﻗﻮﻡ ﻣﮑﻦ ﺗﺎ
ﻧﺮﻭ ﯼ ﺍﺯ ﯾﺎﺩﻡ..ﺭﺣﻢ ﮐﻦ ﺑﺮﻣﻦ ﻣﺴﮑﯿﻦ ﻭﺑﻪ
ﻓﺮﯾﺎﺩﻡ ﺭﺱ..ﺗﺎﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺩﺭﺍﺻﻒ ﻧﺮﺳﺪ
ﻓﺮﯾﺎﺩﻡ..ﺩﻟﻢ ﺍﺯﺟﻮﺭ ﺗﻮ ﺣﺎﺷﺎﮐﻪ ﺑﮕﺮﺩﺍﻧﺪ
ﺭﻭﯼ..ﻣﻦ ﺍﺯﺍﻧﺮﻭﺯ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﻨﺪﺗﻮﺃﻡ ﺁﺯﺍﺩﻡ ..

ﭼﺘﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺴﺖ،
ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﻓﺖ.
ﻓﻜﺮ ﺭﺍ،ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺭﺍ،ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺩ.
ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻬﺮ،ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ
ﺭﻓﺖ.
ﺩﻭﺳﺖ ﺭﺍ،ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻳﺪ.
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ،ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺴﺖ.
ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻴﺰ ﻧﻮﺷﺖ،ﺣﺮﻑ ﺯﺩ،
ﻧﻴﻠﻮﻓﺮ ﻛﺎﺷﺖ
ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺗﺮ ﺷﺪﻥ ﭘﻲ ﺩﺭ ﭘﻲ،
ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺁﺏ ﺗﻨﻲ ﻛﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﺣﻮﺿﭽﻪ
«ﺍﻛﻨﻮﻥ»ﺍﺳﺖ.
((

ﺧﺪﺍﯾﺎ!ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﻗﺮﺻﻪ!ﮐﺴﯽ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ
ﻧﯿﺴﺖ/ﺧﯿﺎﻟﺖ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍﺣﺖ،ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺭﻭﺯ
ﺭﻭﺷﻦ ﻧﯿﺴﺖ/ﮐﺴﯽ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻪ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎ
ﺯﯾﺮ ﭼﺸﻤﺎﺗﻪ/ﯾﻪ ﻋﻤﺮﻩ ﯾﺎﺩﻣﻮﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺯﻣﯿﻦ
ﺩﺍﺭ
ﻣﮑﺎﻓﺎﺗﻪ/ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻢ ﺷﺪﻩ ﮔﺎﻫﯽ،ﮐﻪ ﺍﯾﻦ
ﭘﺎﯾﯿﻦ
ﭼﻪ ﻫﺎ ﮐﺮﺩﻡ/ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯﺍﯾﻨﺠﺎ،ﺑﺎﺯﻡ
ﭘﯿﺶ
ﺗﻮ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ/ﺧﺪﺍﯾﺎ ﻭﻗﺖ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﯾﻪ ﮐﻢ ﺑﺎ
ﻣﻦ
ﻣﺪﺍﺭﺍ ﮐﻦ/ﺷﻨﯿﺪﻡ ﮔﺮﻡ ﺁﻏﻮﺷﺖ،ﺍﮔﻪ ﻣﯿﺸﻪ
ﻣﻨﻢ
ﺟﺎ ﮐﻦ

.
.
ﺑﻪ ﮔﻠﻬﺎ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﺑﻪ ﺍﺷﮏ ﮊﺍﻟﻪ،ﺭﺥ ﺑﺸﻮﯾﻨﺪ ﻭ
ﺑﻠﺒﻼﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﺣﻪ ﺧﻮﺍﻧﯽ ﺑﺨﻮﺍﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ
ﺑﺎﺭﺍﻥ،ﺍﻣﺸﺐ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺧﻨﺪﺩ.
ﺭﺣﻠﺖ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺍﮐﺮﻡ ﺗﺴﻠﯿﺖ ﺑﺎﺩ

ﭼﻪ ﺭﺳﻢ ﺟﺎﻟﺒﯽ ﺍﺳﺖ،ﻣﺤﺒﺘﺖ ﺭﺍ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﭘﺎﯼ ﺍﺣﺘﯿﺎﺟﺖ،ﺻﺪﺍﻗﺘﺖ ﺭﺍ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﭘﺎﯼ ﺳﺎﺩﮔﯿﺖ،ﺳﮑﻮﺗﺖ ﺭﺍ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﭘﺎﯼ ﻧﻔﻬﻤﯿﺖ،ﻧﮕﺮﺍﻧﯿﺖ ﺭﺍ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﭘﺎﯼ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﺖ... ...،ﻭ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﯾﺖ ﺭﺍ ﭘﺎﯼ ﺑﯽ ﮐﺴﯿﺖ،ﻭ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺗﺒﺎﻭﺭﺕ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻦ ﻫﺎﯾﯽ ﻭ ﺑﯿﮑﺲ ﻭ ﻣﺤﺘﺎﺝ!!!....

ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯﺍﻣﺮﻭﺯﺟﻔﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﮔﺮﮐﻪ ﺩﺭﺧﻮﯾﺶ ﺷﮑﺴﺘﯿﻢ ﺻﺪﺍﯾﯽ
ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﺧﻮﺩﺑﺴﺎﺯﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﺮﺩﺭﺩﮐﻪ ﺍﺯﺩﻭﺳﺖ ﺭﺳﺪ
ﺑﻬﺮﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﻓﮑﺮﺩﻭﺍﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﺟﺎﯼ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺑﺮﺩﮔﺮﺍﻥ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﻢ
ﺷﮑﻮﻩ ﺍﺯﻏﯿﺮﺧﻄﺎﻫﺴﺖ ﺧﻄﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﻭﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺳﺮﺳﺠﺎﺩﻩ ﯼ ﻋﺸﻖ
ﺟﺰﺑﺮﺍﯼ ﺩﻝ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺩﻋﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﯾﺎﻭﺭﺧﻮﯾﺶ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ ﺧﺪﺍﯾﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ
ﺟﺰﺑﻪ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺧﺪﺍﺩﻭﺳﺖ ﻭﻓﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﮔﺮ ﺧﺎﻃﺮﻣﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎﻣﺎﻧﺪ
ﻃﻠﺐ ﻋﺸﻖ ﺯﻫﺮﺑﯽ ﺳﺮﻭﭘﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﮔﻠﻪ ﻫﺮﮔﺰﻧﺒﻮﺩ ﺷﯿﻮﻩ ﯼ ﺩﻟﺴﻮﺧﺘﮕﺎﻥ
ﺑﺎ ﻏﻢ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺴﺎﺯﯾﻢ ﻭﺷﻔﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪﺍﮔﺮﺷﺎﺧﻪ ﮔﻠﯽ ﺭﺍﭼﯿﺪﯾﻢ
ﻭﻗﺖ ﭘﺮﭘﺮﺷﺪﻧﺶ ﺳﺎﺯﻭﻧﻮﺍﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﭘﺮﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﻫﻨﺮﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﮔﺮﺷﮑﺴﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﻏﻔﻠﺖ ﻣﻦ ﻭﻣﺎﯾﯽ
ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﯼ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻏﯿﺮ ﺧﺪﺍ
ﺑﯽ ﺳﺒﺐ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻏﯿﺮﺧﺪﺍﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺻﻔﺖ ﺑﺎﺭﺯﻋﺸﺎﻕ ﺧﺪﺍﺳﺖ
ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯﯾﻨﮑﺎﺭ ﺍﺑﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ
+

‏"آوای درد" روزها و شب ها در آرزوهای خود غرقیم و لی انگار دست یافتن به آن ها خیالی بیش نیست.گویا در زندانی گیر کرده ایم که رهایی از آن محال است.روز به روز دیوارها و میله های این زندان مستحکم تر از روز قبل میشود.داروغه ی شهر با وعده های پوچالی و بزک شده ساه دلان را می فریبدو بر اسب تیزرو خود می تازد.گویا این مردمان اختیار خود را ندارندو هرچه به آن ها تحمیل شود؛بی هیچ مقاومتی می پذیرند.او می گوید شما مدیون منید.)همه بیکارو بهای اجناس سرسام آور؛مسافرت در داخل مملکت فقط با صرف هزینه ی گزاف ممکن می باشد.انگار در این سرزمین؛روستازادگان؛کشاورزان؛کارگران آدم نیستند.آنها باید در بدبختی دست و پا بزنندو در حسرت روزهای رؤیایی بغض کنند و به مرگ تدریجی جان دهند.آن ها از این همه عدالت خسته شده اند.بس است یک مقداری هم از این عدالت بی عدالتی کم بکنید.نگویید ما شیعه ایم و حکومتمان اسلامی است.اسلام در کجای این سرزمین مشهود است.سرزمین معتادان؛بیکاران؛متکدیان؛دزدان؛و آنانی که در حسرت یک روز خوش به آینده چشم دوخته اند.همه برای رفاه چند نفر زندگی می کنند

There is a time to be in love and there
is a time to move beyond it.
There is a time to be related and enjoy
the relationship, and there
Is a time to be alone and to enjoy the
beauty of being alone.
.And everything is beautiful
ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻓﺮﺍ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﻱ ﻭ
ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻓﺮﺍ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻭﺭﺍﻱ ﻋﺸﻖ
ﻣﻴﺮﺳﻲ.
ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻓﺮﺍ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﻲ ﻭ ﺍﺯ
ﺍﻳﻦ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻟﺬﺕ ﻣﻲ ﺑﺮﻱ
ﻭ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻭ ﺍﺯ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ
ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩﻥ ﻟﺬﺕ ﻣﻲ ﺑﺮﻱ.
ﺁﺭﻱ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﻭ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺯﻳﺒﺎﺳﺖ.

salam khoubi sheyda jan

ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻫﺎ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺯﻳﺒﺎ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻳﺎﺩ
ﻛﺮﺩﻥ ﻫﻴﺞ ﺩﻟﻴﻠﻲ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺩﻟــﺘـﻨـﮕﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ

ﺧﺪﺍﯾﺎ!ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﻗﺮﺻﻪ!ﮐﺴﯽ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ
ﻧﯿﺴﺖ/ﺧﯿﺎﻟﺖ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍﺣﺖ،ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺭﻭﺯ
ﺭﻭﺷﻦ ﻧﯿﺴﺖ/ﮐﺴﯽ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻪ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎ
ﺯﯾﺮ ﭼﺸﻤﺎﺗﻪ/ﯾﻪ ﻋﻤﺮﻩ ﯾﺎﺩﻣﻮﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﺍﺭ
ﻣﮑﺎﻓﺎﺗﻪ/ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻢ ﺷﺪﻩ ﮔﺎﻫﯽ،ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﺎﯾﯿﻦ
ﭼﻪ ﻫﺎ ﮐﺮﺩﻡ/ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯﺍﯾﻨﺠﺎ،ﺑﺎﺯﻡ ﭘﯿﺶ
ﺗﻮ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ/ﺧﺪﺍﯾﺎ ﻭﻗﺖ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﯾﻪ ﮐﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ
ﻣﺪﺍﺭﺍ ﮐﻦ/ﺷﻨﯿﺪﻡ ﮔﺮﻡ ﺁﻏﻮﺷﺖ،ﺍﮔﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﻣﻨﻢ
ﺟﺎ کن

ﻛﻮﻩ ﺑﺎ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﻨﮓﻫﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻭ
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺩﺭﺩ.ﺩﺭ ﻣﻦ ﺯﻧﺪﺍﻧﻲ
ﺳﺘﻤﮕﺮﻱ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻭﺍﺯ ﺯﻧﺠﻴﺮﺵ ﺧﻮ ﻧﻤﻲ
ﻛﺮﺩ-ﻣﻦ ﺑﺎ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪﻡ.
ﺷﺎﻣﻠﻮ---

د
به سلامتی همه اونایی که دوسشون داریم و نمی‌دونن، دوسمون داشتن نمی دونستیم.
به سلامتی درخت!
نه به خاطرِ میوش، به خاطرِ سایش.
به سلامتی دیوار!
نه به خاطرِ بلندیش، واسه این‌که هیچ‌وقت پشتِ آدم روخالی نمی‌کنه.
به سلامتی دریا!
نه به خاطرِ بزرگیش، واسه یک‌رنگیش.
به سلامتی سایه!
که هیچ‌وقت آدم رو تنها نمی‌ذاره.
به سلامتی پرچم ایران!
که سه‌رنگه، تخم‌مرغ! که دورنگه، رفیق! که یه‌رنگه.
به سلامتی همه اونایی که دوسشون داریم و نمی‌دونن، دوسمون دارن و نمی‌دونیم.
به سلامتی نهنگ!
که گنده‌لات دریاست.
به سلامتی زنجیر!
نه به خاطر این‌که درازه، به خاطر این‌که به هم پیوستنش.
به سلامتی خیار!
نه به خاطر «خ»ش، فقط به خاطر «یار»ش.
به سلامتی شلغم!
نه به خاطر (شل)ش، به خاطر(غم)ش.
به سلامتی کرم خاکی!
نه به خاطر کرم‌بودنش،به خاطر خاکی‌بودنش
به سلامتی پل عابر پیاده!
که هم مردا از روش رد می‌شن هم نامردا !
به سلامتی برف!
که هم روش سفیده هم توش.
به سلامتی رودخونه!
که اون‌جا سنگای بزرگ هوای سنگای کوچیکو دارن.
می‌خوریم به سلامتی گاو!
که نمی‌گه من، می‌گه ما.
به سلامتی دریا!
که ماهی گندیده‌هاشو دور نمی‌ریزه.
می‌خوریم به سلامتی اون که همیشه راستشو می‌گه.
به سلامتی سنگ بزرگ دریا!که سنگای دیگه رو می‌گیره دورش.
به سلامتی بیل!
که هرچه ‌قدر بره تو خاک، بازم برّاق‌تر می‌شه.
به سلامتی دریا!
که قربونیاشو پس می‌آره.
به سلامتی تابلوی ورود ممنوع!
که یه ‌تنه یه اتوبان و حریفه********